maandag 10 januari 2011

Sprong

ik sprong.
en viel...
en viel...
en viel...
Pracht ving me op, nam me bij de hand.
Ik kon nog niet los
nog niet los
anders zou ik vallen
ik struikelde...

Pracht ving me op, nam me bij de hand.
Ik kon nog niet los
niet lang
wel eventjes
ik leer.

Pracht staat naast me
om me op te vangen
als het moet

Pracht

Twijfels, angsten en een escape plan.
zeg maar gerust een escapade..

Het was over en uit.
niets meer
De dood mocht komen.
Maar de dood kwam niet...
Pracht kwam.
Met excuses
en verdriet
en nieuwe hoop
en vol vertrouwen
En goede moed.

Pracht dacht dat het kon.
Vroeg mij te springen.